آفتاب:آقای مرتضی آقاتهرانی نماینده مجلس و معلم اخلاق هیأت دولت در اظهارات عجیب و غریبی پیرامون شخصیت مرحوم آیت الله بهجت بیان کرده اند که (آیت الله بهجت یک هفته قبل از درگذشتشان در لبنان به خدمت امام زمان(ع) می رسند و حضرت خبر از فوت ایشان می دهند و....)
با مطالعه این مطالب یاد سخنرانی امام جمعه قم در مورد داستانی که درباره تولد مقام معظم رهبری گفته بود، افتادم.
نمی دانم که این حضرات واقعا از این سخنان چه مقاصدی را دنبال می کنند. صد تعجب آنکه قائلین این مباحث, در لباس مقدس روحانیت و در مسندهای حکومتی بدون در نظر گرفتن صحت و سقم و برداشت هایی که از سخنانشان می شود راحت و آزادانه سخن می گویند. دیگر از صنف های گوناگون چه توقعی می رود. اساسا چه لزومی برای این گونه تبلیغ بدون سند و مدرک و مخالف با مبانی دینی، وجود دارد.
آیا این سخن آقای آقا تهرانی سندش در رابطه با این ادعا چیست؟ ایشان از مرحوم آیت الله بهجت شنیده اند، یا ارتباطی با امام زمان(ع) برای خویش متصورند؟ دیگرآنکه وقتی بی محابا سخن گفتن باب می شود, افرادی که برای مقاصد شوم مالی و سیاسی وارد این عرصه می شوند, توجیهات خود را می یابند که وقتی روحانیونی در لباس تبلیغ دین اینگونه سخن می گویند راه برای ما هم باز می شود.
آیا معضلات دینی فرهنگی ما به سامان رسیده و دیگر فقط مجال برای نوع و زمان رحلت یک عالم بزرگ دینی باقی مانده است؟
آیا ثمرات بد اخلاقی های اجتماعی سیاسی در عرصه زندگی اجتماعی مردم, اصلاح شده است؟ آیا قبح دروغ و تهمت و دشمن سازی و دهها نقیصه اخلاقی دیگر که در بعض محیط ها شکسته شده , نمی تواند انگیزه رفتار درست تبلیغی قرار گیرد؟ و صدها سؤال دیگرکه وظیفه مبلغین واقعی دین را روشن می کند ,مورد تغافل قرار نگرفته است؟
من در یادداشت دیگری که در مورد اظهارات امام جمعه قم با عنوان (غلوگران به بهشت نمی روند) درباره غلو و صدمات اجتماعی ,فرهنگی و دینی متذکر شدم.
سؤال من از آقای آقا تهرانی این است، این چه کرامت سازی برای یک عالم دینی است؟عالمی که خود از مخالفین غلو وخرافه بود.
یا آقای صدیقی امام جمعه موقت تهران مکررا در مورد آیت الله بهجت میگوید ایشان (آیت الله بهجت) به موت اختیاری از دنیا رفتند. واقعا این مطالب را از کجای دین استنباط می کنید؟ اگر موت اختیاری باشد پس چرا حضرات معصومین از آن استفاده نکرده اند؟ مگر جایگاه پیامبر اکرم(ص) از عالمان دینی ما در کسب زمان مرگ پائین تر است؟
این گونه مطالب ذوقی از زبان کسی که لباس مقدس تبلیغ بر تن میکند و وظیفه او نشر مبانی اصیل دین و مبارزه با خرافه و غلو است , نه اینکه شایسته نیست , بلکه در تنافی واضح با وظایف اوست.
برای آیت الله بهجت و امثال این بزرگ, این داستان سرایی ها افتخار نیست,بلکه موجب تنقیص چهره های نورانی تاریخی این حضرات می شود. همین که انسانی در لباس بندگی به مقامات عالی علم و عمل می رسد , که چهره و سخن و طریقش راهنما برای دیگر بندگان خدا می شود بالاترین عنایات خدایی برای این حضرات است.
غلو در مقام این بندگان صالح خدا ظلم به دین و مبانی دینی است. اینکه جهد و تلاش امثال آیت الله بهجت در بندگی خدا ایشان را در طریق نورانی هدایت بندگان, به مقام راهنمابودن, می رساند از بزرگترین افتخارات است. لازم نیست داستان ملاقات در لبنان درست کنیم. غلو و غلو گری در تاریخ ادیان خصوصا اسلام، ثمره ای جز فرقه سازی و انحراف نداشته است. مگر امثال فرقه (غرابیه ) (1) نبودند که امام علی(ع) را بر پیامبر ترجیح دادند؟ دسته هایی که مقام الوهیت برای حضرات معصومین (ع) ساختند, چه سرنوشت شومی در این دنیا و سرای باقی در انتظارشان است؟
مولی امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: دو دسته در راه من هلاک می شوند, یکی دوست داران غلو گر من و دیگر دسته دشمنان من .(2)
آنانی که از برتری امام علی(ع) بر پیامبر اکرم (ص) از ایشان جویا شدند, با این جواب از امام علی(ع) مواجه شدندکه من بنده ای از جمله سرسپردگان پیامبر (ص) هستم.(3)
آیا نرسیده است زمانی که افراط ها و تفریط ها را به کناری بگذاریم و با منطق صحیح دینی به رفتاری سالم و خدایی بپردازیم؟ جهل و حیرانی و مناسبات غیر عقلانی در دایره دین هرگز راه ندارد.
------------------------------------------------------------------------------------
1. غرابیه: فرقه ای در میان مسلمانان سده اول اسلام, که می گفتند خدا جبرئیل را مأمور به ابلاغ رسالت به علی(ع) کرده بود اما چون پیامبر(ص) و علی(ع) همچون دو غراب شبیه به هم بودند , در ابلاغ وحی اشتباه کرد و پیامبر(ص) را مأمور به رسالت کرد.(الفرق بین الفرق ص238)
2. قال أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ( ع ):یَهْلِکُ فِیَّ اثْنَانِ مُحِبٌّ غَالٍ وَ مُبْغِضٌ قَالٍ(بحارالانوار25/285)
3.قال علی(ع):...انما انا عبد من عبید محمد(ص).(کافی1/
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
